پست چهل و ششم : شما بذارید من برسم ، یه نفسی چاق کنم ، بعد شروع کنید به گیر دادن!!!!

آقا جونم براتون بگه که من دیشب به اتفاق یکی از عمه هام و ریحانه(همسر پسر عمم صادق که خیلی زحمت منو در حین خدمت کشیدن) و مامان ریحانه به ولایت خودمون برگشتیم.ماشینم مشکلاتی داشت و همش استرس داشتم که نکنه توی راه مشکلی برامون به وجود بیاد.خدا رو شکر به خیر گذشت و مشکلی پیش نیومد...

به خونه هم خبر نداده بودم که دارم میام.خلاصه ساعت حدود 12 شب بود که من رسیدم خونه و بعد از خوش آمدگویی اهل خانه و تبریک گفتن به خاطر به پایان رسیدن خدمت سربازی خوابیدم.صبح هنوز بیدار نشده بودیم که مامانم شروع کرد به اینکه باید از همین امروز بری بگردی توی یه مغازه ای چیزی شاگردی کنی.بچه ها می گفتن بعد خدمت سخته و همه بهت گیر میدن ولی من باورم نمیشد.

گفتم برم یه ذره سایت ها رو زیر و رو کنم و ببینم استخدامی چیزی هست یا نه...مورد خاصی پیدا نکردم.هر چی استخدامی هست نوشته سابقه کار...!!!...اون هم بالای سه سال...!!!...اون هم سابقه کار مرتبط...!!!...

تنها چیزی که تونستم پیدا کنم ثبت نام کارآموزی مناطق ویژه بود که نمی دونم اصلا هنوز نیرو میگیرن یا نه!همین که سایتشون بازه خودش یه امیدواریه.حالا ما ثبت نام میکنیم ببینیم چی میشه.مثل تیری در تاریکیه...

این هم لینک سایت ثبت نام :

ثبت نام کارآموزی سازمان منطقه ویژه اقتصادی پارس

پست چهل و پنجم : آرسنال - اتلتیکومادرید(دور رفت)

امشب بازی آرسنال و اتلتیکو در دور نیمه نهایی لیگ اروپا و در دور رفت بود.بازی تو خونه آرسنال و بسیار پرتنش و پرحرارت دنبال میشد.آرسنال داشت خوب بازی میکرد و دقیقه ۱۰ یه بازیکن اتلتیکو اخراج شد.همه چیز به نفع آرسنال بود ولی خیلی دیر به گل رسید.دقیقه ۶۳ بود که ویلشر یه سانتر خیلی خوب رو انجام داد و لاکازت هم با یه ضربه سر گل زد.کل بازی توپ دست آرسنال بود ولی یه اشتباه کوچیک از کوسیلنی باعث شد گریزمان روی یک ضد حمله مسخره گل بخوره.الان خیلی اعصابم خورده ها...شدید!!!

من شدید آرسنالی هستم.ولی آرسنال دیگه هیچ زهری نداره.یه مشت بچه توی زمین هستند.شاید هم آرسنال نفرین شده یا شاید خود من...!...اما من برای بازی رفت امیدوارم البته نه زیاد...ونگر هم گفته که فصل دیگه میره...

زندگی هم همینه...

اتفاقات کوچیک زندگی ، ممکنه عواقب خوب و بد خیلی بزرگی داشته باشه.

بعضی وقت ها خیلی تلاش میکنی و خیلی به هدفت نزدیک میشی ولی اون کار آخر و ضربه آخر خیلی مهمه.

بعضی وقت ها حق به حق دار نمیرسه...

لعنتی...داور اول بازی خوب بود ولی رفته رفته قضاوتش بد و بدتر میشد.خیلی عصبی شدم.واقعا مشکل آرسنال چیه؟؟؟!!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ویرایش (۱۴ اردیبهشت ۹۶) :

بازی برگشت هم برگزار شد و آرسنال یک بر هیچ بازی رو به اتلتیکو باخت و حذف شد...شاید سال دیگه...با یه مربی جدید دیگه...

پست چهل و چهارم : روز آزادی...

خدمت سربازی اینجانب با هر سختی و آسونی بود تموم شد.حتی شیرین تر از چیزی که فکر می کردم هم تموم شد.اول اینکه به یه بنده خدایی پول داده بودم و فکر نمی کردم بهم پس بده ولی روز آخر اومد بهم داد.البته درس خوبی بود.تصمیم گرفتم یا به هیچکس پول قرض ندم یا اگه دادم  فکر کنم بهش هدیه دادم.اگه بعد از یه مدت آورد داد که دمش گرم اگه نیاورد هم گور باباش!!! با صحبت با یکی دو تا از کله گنده های تیپ ، زودتر رها شدیم.ما (یعنی من و پدرام) قرار بود ۶ اردیبهشت ترخیص بشیم اما چون پنجشنبه بود و تیپ ۵۵ هوابرد به تازگی پنجشنبه ها رو تعطیل کرده بود ، قرار بود ما چهارشنبه ۵ اردیبهشت ترخیص شیم.اما خدا کمک کرد و راضیشون کردیم که یک روز زودتر یعنی ۴ اردیبهشت رها شیم.خدایا شکرت...

لحظه خداحافظی از پادگان خیلی خوب بود.هم خوشحال بودیم هم ناراحت.دوستامون همه کما زده بودن.همه چیز تموم شد.روزهای تکراری...

جنگ‌ اعصاب...بیداری...خاموشی...پوتین...واکس...نگهبانی...رژه...التماس برای مرخصی...آدم فروشی...پارتی بازی...میدون تیر...اون لباس نظامی لعنتی...افسرسر...افسرجانشین...پاس۲پارک موتوری...عبور از دژبانی لعنتی...نگهبانی و ...از تمام کارهایی که هیچ منطقی پشتش نیست...خلاص شدم

از همش خلاص شدم.خدایا شکرت...هیچ وقت تو زندگیم اینقدر احساس آزادی نکرده بودم...

پست چهل و سوم : آخرین مرخصیم هم تموم شد...

نصف شبه و فردا صبح زود باید پادگان باشم.این آخرین هفته خدمتمه و بیشتر میرم که کارای تسویه حسابم رو انجام بدم.این چند روز به این نتیجه رسیدم که احتمالا بعد از خدمت افسردگی بگیرم.مگر اینکه زود کار پیدا کنم.باید واسه بعد از خدمت یه برنامه درست و حسابی بچینم.خیلی چیزها تو ذهنمه که باید دقیق تر بهشون فکر کنم و مطمئن بشم که آیا واقعا میخوامشون یا نه.باید برنامه ریزی های دقیقی در زمینه ورزشی ، درسی و کاری و دیگر زمینه ها داشته باشم.اصلا می خوام ارشد بخونم یا نه؟!چه رشته ای ؟ چه گرایشی ؟ البته دوس دوس دارم یه ۳ سالی ، نرم نرمک درس بخونم و بعدش برم یه دانشگاه خیلی خوب...

در کل فعلا تا روز رهایی ، نمی تونم تصمیم درستی واسه زندگیم بگیرم.فقط می‌دونم یه کاری باید بکنم که افسردگی نگیرم.

راستی چرا هیچکس کامنت نمیذاره برام.یعنی تا الان وبلاگم بیننده نداشته؟!

البته من این وبلاگ رو ۹۹.۹ درصد برای دل خودم درست کردم.حالا اگه کسی هم مطالبمو خوند ، خوشحال میشم کامنت بذاره.مرسی...